Schoonheid en vergankelijkheid verstrengeld in kleur en contrast. In La Belle Et La Mort onderzoekt Maarten Coolen de tijdloze dans tussen leven en dood, schoonheid en verval. Een mysterieus vrouwengezicht met indringend blauwe ogen zweeft tussen zwierige barokornamenten, bloeiende bloemen en grijnzende schedels. De kleuren zijn fel en verleidelijk, fluorgeel, koninklijk paars, karmijnrood, maar de symboliek is onmiskenbaar duister.